Her sene bu dönemlerde benzer modelde bir ceket dikmeye çalışıyorum. İki senedir istediğim gibi olmuyordu, kullanamamıştım ama bu sene sanırım başardım. İstediğim astarsız ama çok ince olmayacak, pastel tonlu ve rahat bir modeldi.
Kaşeden yapmaya çalışmıştım daha önce ama duruşunu sevememiştim. Bu sefer parcakumas.com dan aldığım İtalyan yünlü kumaş ile çalıştım. Kumaş o kadar güzel ki ne dikerken ne de ütülerken hiç zorlanmadım. Hem istediğim dökümü verdi, hem de ince olduğu için kibar durdu.
Kumaşın kendinden renk geçişleri olduğu için modeli basit tutmaya çalıştım. Burda Pratik dikiş dergisinin sonbahar-kış 2017 sayısındaki manto modelini kullandım. Bu model de astarsız uygulandığı için çok daha iyi sonuç verdi. (Bu modeli astarlı denemiştim başka bir kumaşla ama pek iyi olmamıştı)
Astarsız ceket çalışmasında dikişlerin temiz gözükmesi için birkaç yöntem var. Ben arka orta ve omuz dikişlerini Fransız dikişi yaptım. (ingiliz dikişi de deniyor) Kol ve yan dikişleri çok gözükmeyeceği için normal dikip sürfile geçtim. Etek ucu ve kol ağzını ise koton biye ile temizledim. Daha düzgün gözükmesi için arka orta, omuz, yaka ve etek ucunda üst dikiş çalıştım.
Modeldeki kuşak ve takma cepleri çalışmadım. Bu hali daha çok hoşuma gitti.