Geçen hafta çekilen ama bir türlü yayınlamaya fırsat bulamadığım fotoğrafları sonunda paylaşabiliyorum. Yeni koltuklar ve salonun son hali de gözüküyor merak edenler için.
Bu ara günler oldukça yoğun geçiyor. Yeni işe benim alışmamdan çok Nil' in benim tekrar çalışmama alışması daha zor oluyor yine. (Geçen sefer de aynı şeyi yaşamıştık. Okulda dersi sabote etme, evde beni reddetme gibi tepkiler veriyor) İlk iki hafta çok tepkiliydi, sonra düzelmeye başladı ve giderek daha da iyi oluyor. Sevindiğim tek şey ise yapı olarak tepkisini çok rahat gösteren bir çocuk olması, içine atmıyor ve konuşuyor. Arta kalan tüm vaktimi ona ayırarak bu duruma alışmasına yardımcı olmaya çalışıyorum. Ama karanlıkta evden çıkıp yine karanlıkta dönmemi henüz anlayamıyor. Kış olduğu için böyle olduğunu anlatıyorum ama ona göre ben gece çalışmış oluyorum.
Çalışmıyorken her sabah Nil' i kaldırıp kahvaltısını hazırlayıp, giydirip okula götürüp her öğleden sonra da okuldan alıyor olma durumum işe başlamamla babaya devredildi. Bir de tabii ki okulda akşam işten çıkış saatine kadar kalıyor olması da ona fazla geliyor ama bu sene için başka bir çaremiz gözükmüyor. Seneye zaten kreşte olmayacağı için bu kadar uzun süre okulda kalamayacak, bu duruma da çözüm bulmak gerekecek. Gerçi artık uzun vadeli planlar yapamıyorum, yarın ne olacağını kestiremiyorum, zamanı gelince düşüneceğiz.
Yeni yılın ilk günü bugün.
İnşallah hep mutlu haberler alalım, huzurlu ve sağlıklı bir yıl olsun.
gömlek-shein / tayt-pieces / babet-mango
Herşeyi zamana bırakmak en güzeli, çünkü çoğu zaman şartlar da hızla değişiyor, ev eski görünümüyle de çok hoştu, bir parça daha aydınlık olmuş. Gömlek de rengi ve duruşuyla harika. Güzel bir yıl olsun.
YanıtlaSilMerhaba Lacin hanim instagramda yayinladiginiz fotodaki yorumlar yuzunden sormak istememistim buradan sormak daha dogru geldi :) salonda kullandiginiz fon perde ve haliyi soracaktim nerden aldiniz? bu arada salon da mutfak gibi harika olmus.Sevgiler
YanıtlaSilMerhaba sizi çok uzun zamandır blogum olmadan takip ediyordum ve paylaşımınızı zevkle okuyordum. Artık bir blogum var ve ilk işim sizi takip etmek oldu.Yaratıcılığınızı ve ürettiklerinizi çok seviyorum,devamını dilerim. Sevgiler..
YanıtlaSilÇalışmaktan asla vazgeçmeme kararını destekliyorum. Aynı şekilde düşünüyorum. Yıllarca boşuna mı okuduk, emek verdik? Nil de ilerde annesinin çalışıyor olmasından mutluluk duyacak. Kaldı ki çok uzun bir süre onunla kalabildin zaten. Her şey bir düzene oturuyor.
YanıtlaSilSevgiler