Küçükken tabii ki en sevdiğim şey resim yapmaktı. Annem de nasılsa her sene badana yapıyor diye koridor duvarlarını bile bize tahsis etmişti. Şu an ben Nil için o kadar özgürlük tanıyamıyorum maalesef.
Ama bu resim işi ben büyüdükçe olduğu yerde saydı. Ne bir eğitim aldım ne de üzerine eğilebildim.
Dikişi nasıl annemden görerek öğrendiysem -seneler sonra da olsa- annemin bir atölyede çalışmaya başlayıp sonrasında işi resim öğretmenliğine kadar ilerletmesi sonucu evde hep bir tuval-boya-palet üçlüsü oldu. Ama izleyici olarak kaldım.
Ara ara çıkan resim dürtüm bu sefer flamingolara dönüştü.
Öncelikle 25x35 boyutundaki tuvale bir kompozisyon hazırlamaya çalıştım. ( Tabii ki Pinterest' te küçük bir araştırma yapıp bolca esinlenerek) Kurşun kalemle taslak oturduktan sonra boyamaya geçtim.
En rahat çalıştığım akrilik boyayı tercih ettim. (benimkiler Cadence markaydı, ahşaptan kumaşa kadar her materyale kullandım kendilerini) Arka planı figürleri öne çıkarmak için biraz koyu çalıştım. Özellikle köşelerde daha koyu, ortalarda biraz daha açık renkler kullandım. Ana hatlarını oturttuktan sonra biraz ışık, biraz gölge, biraz daha renk ekledim. Ve bitti.
Gri ve pembeyi birbirine hep yakıştırmışımdır. Sizin flomingolar da gayet güzel olmuş.
YanıtlaSilHarika olmuş , ellerine sağlık
YanıtlaSilçok güzel olmuş ellerine sağlık. Ben bayıldım. Yaşım aşkı benimde küçüklükten beri gelen bir duygu amam yaşım ilerledikçe özellikle anne olduktan sonra tamamen köreldi. Ama böyle çalışmalar görünce bir kabarıp, heyecanlanmıyor da değilim...
YanıtlaSil