Düğün

Sonunda beklediğimiz gün geldi de geçti bile. Cumartesi akşamı kardeşim evlendi.

Sabahtan koşuşturmacalı başladık; annemlerle İstanbul' un iki ayrı ucunda oturduğumuz için zamanın çoğu yollarda, trafikte geçti. Neyse ki aksilik olmadan düğünü tamamladık.

Elbisemi üç ay kadar önce Fatih' teki Cengiz Aktürk' ten almıştım. İlk gelinlik bakmaya gittiğimizde

 ilk beğendiğim elbiseyi alıp işimi bitirmiştim. Bu elbiseden başka abiye satan mağazalarda da bulmak mümkün, sonrasında başka yerde de gördüm. Rengi aslında mercan diye geçiyor ama kırmızıya dönük bir fuşya tam olarak. İçinin gepyeri ve balenlerinin dikişiyle dikmenin veye diktirmenin çok mantıklı olmayacağı bir model olduğu için hazırını almıştım.
Saçlarım kısa olduğu için ne olacağı konusunda hiçbir fikrim yoktu ama sağolsun kuaförüm toplamayı başardı. Makyajı bir bilene akıl danışarak kendim yaptım. Takı olarak doğum hediyem yakut küpelerimi kullandım.
Nil genel olarak  huysuz bir günündeydi, koşuşturmacada sıkıldı. Otel odasında hazırlanırken daraldı, akşam uykusu geldi, iyice huysuzlandı. Sonunda pusette uyudu.

Kardeşini evlendirmek çok güzel ve çok duygusal. Her isteyen bu mutluluğu kendi istediği şekilde, sevdiği insanla yaşasın inşallah.