Son bir hafta hem gündem açısından hem de çalışma-ev düzeni açısından benim için zorlayıcı ama öğretici bir hafta oldu.
Zaman zaman umutsuzluğa kapıldım, hala da kapılıyorum ama ufak da olsa bir umut da var içimde. Kendi adıma eşitlik olgusunun ancak herkese aynı ölçüde verildiğinde eşitlik olduğunu öğrendim. Medyanın kim bilir daha neleri istediği gibi bize yansıttığını düşününce dehşete düştüm. Her konuşulana inanmamayı öğrendim. İşlerim yoğun olduğundan eskisi kadar twitter/instagram' a vakit ayıramasam da beğendiğim güzel kalemleri paylaşmaya çalıştım, karşıt görüşleri de okudum. Zekice hazırlanan protestoları sevdim, bazılarına çok güldüm.
Şu an için her şey düzeldi gözüyle bakamasam da, durup bir düşündüğümüzü görüyorum. Bu bile bir şey.
Çalışma hayatına ara verdikten sonra dönmek oldukça zorluydu benim için, hala ve hala da düzeni oturtamadım. Tabii bunda güvenip aldığımız bakıcının başka iş buldu diye bizi yüz üstü bırakıp gitmesinin de payı var. Eminim işini layıkıyla yapan, çocuğu kendi çocuğu-evi de kendi evi gibi gören bakıcılar vardır ama biz öylesine denk gelemedik. Çocuğa bir şey öğretmesini geçtim, ilgilenip parka indirmesi için bile arayıp söylemem gerekiyordu. Neyse, bitti..
Bu hafta için babaannesini ayarladık, Nil orada olacak. Önümüzdeki hafta da kreşe başlıyor. Yapı olarak dışa dönük olmasına güvendiğim için okula çabuk alışacağını düşünüyorum. Ama çocuk söz konusu olduğunda kesin bir şey söylemek çok zor. Hiç beklemediğim bir tepkiyi de verebilir. Bilmiyorum..
Evini-yatağını arayan bir çocuk olduğu için ilk etapta kendi bildiği yerde-evinde olması daha mantıklı gelse de bakıcı sorunuyla uğraşmayacağımızı ve yaşıtlarıyla bir arada olup, bir şeyler öğrenebilecek olmasını düşününce kreş fikrine daha sıcak bakmaya başladık.
tshirt-sheinside / gözlük-karl lagerfeld(asos) / pantolon-zara
İşe giderken fotoğraf çekemiyorum, hafta sonu da bir hengameyle geçip gidiyor. Blogun normal seyrine dönmesi için de uğraşacağım. Maalesef dikiş makinesinin başına bile oturamıyorum.
Nil'im kocaman olmuş ya. onlar tahminimizden çok daha hızlı ayak uyduruyor yeni düzenlere. Hızlıca alışacak eminim kreşe de. Sen zayıflamışsın mı sanki bir deri bir kemik zaar ben de olmak istiyoruum :))
YanıtlaSilİnşallah kolay ayak uydurur, daha doğrusu mutlu olur yaşıtlarıyla.
SilYok zayıflamadım, sıkıntıdandır biraz.
mrb laçin hanım malesef ki biz çalışan annelerin ortak sıkıntısı çocuk. aslında sıkıntı olan çocuklar değilde kreş bakıcı anneanne babaanne arasında ki kararsızlıklar. umarım kızınız kreşe hemen alışır. sizde bu kararınızdan pişman olmazsınız
YanıtlaSilBizim başka bir şansımız olmadığı için bakıcı-kreş arasında gidip geldik. Bakıcı olmadı, kreş deneyeceğiz. Herkesin sorunu da çözülsün.
SilMerhaba, blogunuzu bir süre önce keşfettim, ama bu ilk yorumum :) Paylaşımlarınız çok ilgimi çekti, vakit buldukça arşive bakıyorum, çok iyi vakit geçiriyorum, söylemeden geçmeyeyim dedim...
YanıtlaSilSanırım, evde çocuk bakım işine karışan ikinci bir kişi anneye her türlü dert oluyor :) Dört dörtlük bulan varmış da bana da henüz denk gelmedi. Benim iki çocuğum var, bakımlarında bana yardım eden bir bakıcımız var ve inanın evde olmama rağmen gözüm hep arkada. Çalışırken de bakıcı mecburiyetim en büyük sıkıntımdı. Şanslısınız ki hem kreş alternatifiniz hem de sıkışınca siper olan bir babaanne durumu varmış.
Umarım, her şey dilediğiniz gibi yoluna girer.
sevgili laçin ben seni geç buldum çabuk kaybettim. Daha siteni keşfedeli bi kaç ay olmuştu ki sen birden iş buldum diye yazınca bende düşündümki 'tamam artık bizim Laçin kolay kolay makinenin başına oturamaz'. Çalışmaya tekrar başlamana çok sevindim darısı inşallah benimde başıma ama dikiş açısından artık senden tamamen ümidi kesmiş durumdayım. Yinede sen yeni ciciler aldığında bi giyip paylaşmaya çalış lütfen olurmu. En azından tarzınla bize ilham ver bari artık neyapalım. kendine iyi bak küçük kızın ve senin için hayat herdaim güzel olsun.
YanıtlaSilİşten eve gelmem geç vakit olduğu için sadece yemek yiyip uyuyorum. İnşallah tempoya alışırsam tekrar dikmeye başlarım, özledim çünkü.
SilSevgili Laçin. benim 2010 ağustos doğumlu kızım var. 2 yaşından beri kreşe gidiyor.biz Malatya da yaşıyoruz burada bile 18 aylık bebeklerin gittiği kreşler var. İstanbulda mutlaka seçenek çok fazladır. Güzel bir kreş bulursan hiç gözün arkada kalmasın. kamera çekimi olan, yemek menüsü çocuklara uygun olan, fiziksel koşulları güzel olan bir kreş tercih edebilirsin.Tavsiyem şu bir kreşten memnun kalmazsan diğerini denemekten korkma.Nilpot2la bol bol konuş neler yaptığını sorKendine iyi bak.Gülnur
YanıtlaSilSevgili Laçin. benim 2010 ağustos doğumlu kızım var. 2 yaşından beri kreşe gidiyor.biz Malatya da yaşıyoruz burada bile 18 aylık bebeklerin gittiği kreşler var. İstanbulda mutlaka seçenek çok fazladır. Güzel bir kreş bulursan hiç gözün arkada kalmasın. kamera çekimi olan, yemek menüsü çocuklara uygun olan, fiziksel koşulları güzel olan bir kreş tercih edebilirsin.Tavsiyem şu: bir kreşten memnun kalmazsan diğerini denemekten korkma.Nilpot'la bol bol konuş neler yaptığını sor.Kendine iyi bak.Gülnur
YanıtlaSilŞimdilik okul için hevesli gözüküyor, benim de gözüm tuttu ama onun mutluluğu önemli eğer sevmezse başka yer ararız dediğin gibi. Benim sıkıntım geç saate kadar kreşte kalmak zorunda olmasıydı, çünkü karşılayacak biri yok. Öyle bir yer bulduk, bakalım hayırlısı.
SilBizde bakıcılar denedik ama olmadı. Ben başından beti kreş taraftarıyım. Şükür istediğim kreş Aziz İhsan'a kucak açtıda içim rahat. En azından bir aktivite var çocuğa. Ve kreşte çocuğa kötülük yapamazlar. Ama bakıcıyla kafayı yicrktim bir ara:( çocuğu kaçırır mı? Bir şey yapar mı? Nil içinde hayırlısı olsun kolay alışır ins.
YanıtlaSilKolay gelsin size. Ayrıca o bluzda kolunuzu nereden çıkaracağınızı bulmak büyük başarı.
YanıtlaSilcanım benim biz çalışan annelerin maalesef çocuklrıda çalışıyor. bende 2 yaşındaki oğlumu annem ve kayınvalidemlerin 2 yaşına kadar büyütmelerinden sonra geçen hafta kreşe başlattım. benim oğlumda nil gibi dışa dönük bir çocuk. insanın içi çok el vermese de bazı şartlar çocuğumuza erken hayata atmaya zorluyor maalesef. kimse ne bizim ne de annelerimiz gibi çocuklarımıza bakamasada hayat şartlarımız maalesef bu şekilde olmasını gerektiriyor. ama bencE kreşler bakıcılardan daha verimli her konuda o yüzden kendimizi bir anne olarak hiç üzmemeliyiz ya da öyle gibi görünmeliyiz:) şimdiden hayırlı olsun canım biribirimize ruhen de olsa destek olalım olur mu?:) öpüyorum minik kızını. (selin)
YanıtlaSil