Nil'le İlk Yılbaşı

Geçen sene yılbaşında yine arkadaşlarlayız, ben yere oturmuş kalkmakta zorlanıyorum. Artık yürümemi engelleyen ağrılar iyice artmış ama umursamıyorum. Karnım kocaman ama aynaya baktığımda görmüyorum bile o kadar alışmışım. Geçen seneki bu yazımdaki halim de olmasa neredeyse unutacağım.

Ve bu sene, Nil yanımızda. Giydiriyoruz, süslüyoruz, yine aynı arkadaşlarımıza gidiyoruz hep beraber. Mucize bu.. çok şükür...



Bir önceki yazımda bahsettiğim kıyafetlerimizi giydik Nil' le.  Henüz yürümüyor ama devamlı yürüme çabasında olduğu için bu patikler kısa süre sonra çıktı. Patiksiz daha rahat ediyor çünkü.



Eşimin tshirtünü bozup yaptığımı yazmıştım, bir yazıda nasıl yaptığımı anlatırım. Üzerindeki payetli kalp süs ise eski bir yelek. Eteği de yeni diktim. Kumaş esnek olduğu için dümdüz bir etek, sadece yandan fermuarı var.

Saçımı 4 numaraya boyamıştım geçenlerde, güya altın kahveydi gördüğünüz gibi simsiyah oldu :( Benim için 5 ve 6 numaralar daha iyi oluyor sanırım, simsiyah boya halini sevmedim. Şimdi bir açma işlemi yapmak lazım.

Arkadaşımıza iki tane de yemek yapıp götürdüm. Biri nar ekşili mercimek salatası, diğeri çikolata kremalı cupcakelerdi.



Nil' in kıyafetini tam gösteren bir fotoğraf çekememişiz, gerçi bir önceki yazımda vardı. Altına pembe çorap ve zebra desenli patik giydi.



Benim leoparla Nil' in zebrası :) Benimkiler Deichmann' dan, Nil' inkiler Unnado' dan.

Daha önce de yazmıştım Nil erken uyuduğu için bizim akşam program yapmamız biraz zor oluyor. Küçükken her yere yatırabiliyordum, uyuyordu. Ama artık yatağını istiyor ve başka yerde yatmaktan korkuyor. Uykusu geldiğinde dışarıdaysak sessiz bir odaya götürüp uyutmaya çalışıyordum hep, uyuyordu da. Ama sonra uyanıp korkup çok ağlıyordu. Nil biraz asi bir bebek, düzeni var ama bu düzeni kendisi kurmak istiyor ve zorlamayla birşey yaptıramıyorum. Kimse yaptıramıyor daha doğrusu. O özgür olacak, istediği zaman herşeyi yapıyor ama. Ben de bu sefer zorlamadan kendi haline bıraktım.

Bizimle beraber oturdu, müziklerle dansetti. Arkadaşıyla oynadı, herkesle tek tek evi gezdi :) Daha rahat etsin diye pijamalarını da giydirdim. Artık saat baya geç olunca durgunlaşmaya başladı. Ben de kucağıma aldım. Etrafa baka baka mayışmaya başladı iyice hareketsizleşti. Sonunda da kucağımda uyuyakaldı, zorlamadan, ağlamadan. Yine uyandığında korkabilir diye içeri de götürmedim. Yanımıza, koltuğa yatırdım.

Nil' in ilk yılbaşısı, saat 23:00 :