
Tabi bunun olacağını benim tahmin etmem gerekiyordu, model ve kumaş bütünleşmemişti. Hep söylüyorum, daha yolun başındayım ve herşeyi deneye yanıla kendi kendime öğreniyorum. Bu da bana güzel bir ders oldu. Terzinin bir tam günlük mesaisi, artı benim dikişlerim boşa gitti.
Peki ben bu yenilginin karşısında kumaşları alıp çöpe mi attım, tabi ki hayır! Düşündüm, nasıl kurtarabilirim ne yapabilirim diye ve buldum. Şu an üzerinde çalışıyorum ilk düşündüğüm şekilden daha güzel bile olabilir. Penye ve şifon dışında bir kumaşa daha ihtiyacım oldu, aynı tonda ipek kullandım.
Şimdi benim biraz daha fırfır yapmam lazım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınız için teşekkür ederim.
Blogumda durmasını istemediğim eleştiriyi aşan yorumları onaylamıyorum.
lacheenorg@gmail.com adresinden bana ulaşabilirsiniz.