Hani kriz bizi teğet geçmişti, hani bu sadece söylentiydi.
O zaman ben niye bugün -tam da bayram üstü- patronumun yarım saat utanıp sıkılması sonucu öğrenmem vesilesiyle işten çıkarıldım?
Niye adam "nolur bize kırılmayın" diye rica etti on kez?
Demek ki kriz diye birşey var memleketimde.
Bir süredir hissettiğim şey doğru çıktı. Benim başladığım her proje ekonomik sebeplerle iptal edildi, uğraşılan işler birden yokoldu.
Gerçekten de kırılmadım patronuma hatta ne olduğunu anladığımda ilk hissettiğim şey rahatlamaydı. Adamın önümüzdeki ay benim maaşımı ödeyemeyecek kadar kötü durumda olduğunu bilmiyordum tabi. Küçük şirketler işte bir elemanının maaşıyla zor duruma düşebiliyor maalesef.
Offf... Hem üzüldüm, hem o hissettiğim gerginlik bittiği için rahatladım.
Ben dikişlerime sarayım şimdi, kafamı boşaltmaya çok ihtiyacım var....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Yorumlarınız için teşekkür ederim.
Blogumda durmasını istemediğim eleştiriyi aşan yorumları onaylamıyorum.
lacheenorg@gmail.com adresinden bana ulaşabilirsiniz.